خب بالاخره به فرصتی شد که یه review کوچیک راجع به آخرین DVD گروه Dream Theater که به اسم Score حدود یه ماه پیش عرضه شد بنویسم.
این بار هم مثل Live at Budokan این اجرا در دو دیسک عرضه شده که دیسک اول مربوط به کنسرت و دیسک دوم هم چند تاBonus Track و یه Documentary داره. خیلی صبر کردم که dvd9 اجرا رو ببینم نه avi و divx و خوشبختانه صبر کردن ارزششو داشت:
از نظر فیلم برداری کلیت کار بیشتر شبیه اجرای سال 99 گروه Live Scenes From NY هستش تا اجرای Bodukan که خیلی فیلم وار!!! تر بود. همچنین این اجرا با یه ارکستر در طول نیمه دوم همراهی میشه که رهبری این ارکستر رو هم "جمشید شریفی" که تنظیمهای ارکستر خود آلبوم Octavarium رو هم به عهده داشت انجام داده. البته اگه الان چیزی مثل S&M یا اجرای Deep Purple با ارکستر توی ذهنتون اومده فراموشش کنید. توی هر دوی اون اجراها ارکستر یه جورایی نقش عضو پنجم رو بازی میکرد و در واقع تنوع کاری اجراهای اون live ها به نسبت اصل آهنگها خیلی زیاد بود. ولی توی Scoreاین ارکستر بیشتر تو Background قرار داره که من به شخصه از این موضوع خوشحالم. شخصا زیاد این قضیه Rock Quartet + Orchestra به من زیاد نچسبیده و نمیچسبه ولی این اجرا چون کنسرت زیاد کار زیاده از حدی نکرده و در حد همون Background و فضا مونده قابل قبول و جالبه.
Set List این کنسرت به نسبت کنسرتهای دیگه گروه یا اجرایی که در طی همین تور تو بانکوک دیده بودم کمی متنوع تر و جدیدتر بود. اجرای اهنگی مثل Another Won که جزو دموهای گروه در سالهای 85 تا 87 به حساب میاد و یا آهنگ Raise The Knife که اون هم جزو Left over های Falling into infinity هستش در نوع خودش برای Geekهایی مثل من!! خیلی جالب بود ((: . همینطور Portnoy بالاخره انتظارهای طرفدارها رو تموم کرد و توی این دیسک شما میتونید شاهد اجرای کل آهنگ Six Degrees of Inner Turbulence باشید که در نوع خودش عالیه.
در مورد اجرا بهتره صحبت نکنم چون جای بحث آنچنانی نداره. مطابق معمول عالی. البته اعضای گروه اسباب بازیهای جدیدشون رو هم رو کرده بودن از جمله Continum جناب Rudess که کلی باهاش کار کرد، همینطور Lap Steel Guitar هم که جدید میزنن. در کنار اینها هم یه سینتی سایزر آنالوگ به تجهیزاتش اضافه کرده که فکر کنم از ابعاد Rack خود پتروچی هم بزرگتره !! ((:
تن صدای جان پتروچی به نسبت اجرای Bodukan تغییر آنچنانی نداشت که طبیعی هم هست چون از همون بند و بساط سابق داره میزنه. البته گیتار جدیدش که Flamed Maple Top هستش رو توی چند تا آهنگ استفاده کرد که جالب بود.
دیسک دو هم سه تا آهنگ اضافه داشت که عبارتند از Another Day, Honor Thy Father و Great Debate . به همراه یه Documentary که البته من در این زمینه دیسک دوم اجرای Bodukan رو ترجیح میدم. چون کلی صحبت راجع به Gear داشت که این دیسک نداره ((:
اما در نهایت Surprising ترین چیز خوندن James LaBrie بود که حتی از Bodukan هم بهتر شده و بی هیچ تعصبی به نظر من Perfect بود. بالاخره بعد از مسمومیت سال 97 و خراب شدن تارهای صوتی و سالها گند زدن توی لایوها کم کم داره تن صدای قدیمش رو به دست میاره و الان کاملا بی نقصه.
اما ست لیست:
The Root of All Evil
I Walk Beside You
Anoter Won
Afterlife
Under a Glass Moon
Innocence Faded
Raise The Knife
The Spirit Carries on
Six Degrees of Inner Turbulence
Vacant
The Answer Lies Within
Sacrificed Sons
Octavarium
Metropolis Part I
اما Highlight های اجرا برای من در حال حاضر بعد از 2 بار دیدن :
The Test That Stumped Them All , Under a Glass Moon , Octavarium
تا بعد...
مطلب را به بالاترین بفرستید:
ترانه هم که بسته شد. راحیل و بتهوون هم که پا در هوا. کنسرتها رو جمع میکنن و گروه های خوب موسیقیمون دارن دونه دونه سایت هاشون رو میبندن. هر دم از این باغ بری میرسد.
مطلب را به بالاترین بفرستید:
آخه آدم چقدر میتونه بیمار باشه که ۴۲ دقیقه پشت سر هم اونم با یه ارکستر ۳۰ ۴۰ نفره non-stop ساز بزنه. اونم آهنگ عادی که نه. Six Degrees of Inner Turbulence
البته آدم که نه . 5 تا آدم!
اونایی که نفهمیدن چی میگم ... Dream Theater 20th Anniversary Live in New York Album Entitled Score
مطلب را به بالاترین بفرستید:
