به قول ناپلئون : چیزی که حدی نداره خریته
باز به قول ناپلئون : فاصله خائن تا خادم یک قدمه
دایی جان ناپلئون - ایرج پزشکزاد
مطلب را به بالاترین بفرستید:
همونطور که قبلا هم گفته بودم آلبوم جدید گروه Dream Theater با عنوان Octavarium در طی روزهای هفتم و هشتم ماه June در سراسر دنیا Release خواهد شد. خبر خوب برای ماها که دستمون به این آلبومها نمیرسه اینه که آلبوم چند روزی هست که Leak شده و روی اینترنت به صورت mp3 میشه پیداش کرد. (fake هم نیست) من هم بالاخره با مجاهدت زیاد !! آلبوم رو گیر آوردم و توی این پست یه Review در مورد این آلبوم خواهم نوشت. مطابق همیشه سعیم بر اینه که بدون تعصب و کاملا بی طرفانه بنویسم که امیدوارم موفق باشم چون همونطور که خیلیها که این وبلاگ رو میخونن میتونن حدس بزنن Dream Theater گروه محبوب و Top Favorite منه ;) anyway ...
اول یه سری آمارهای کلی:
آلبوم شامل 8 آهنگه . نام آلبوم هم شامل لغت Octa که همون عدد 8 هستش میشه. همینطور این آلبوم هشتمین آلبوم استودیویی گروه به حساب میاد. این آلبوم به Follow up آلبوم Train of Thought به حساب میاد که یه آلبوم کاملا متال بود و به همین دلیل در قیاس با سایر آلبومهای قبلی خیلی مورد توجه علاقه مندان گروه قرار نگرفت .
اما این آلبوم ، به نظر من این آلبوم تلفیق سه تا آلبومه : Falling into Infinity ، Six Degrees of Inner Turbulence و Train of Thought . کیفیت ضبط و Production گروه مطابق معمول همیشه قابل قبوله . هرچند که من صدای آلبومهای قبل سال 2000 رو به بعد ترجیح میدم ولی درهرصورت کار از نظر تن صداکاملا قابل قبوله .از نظر Mix توی این آلبوم John myung نوازنده بیس خیلی خیلی میکس بهتر و بالاتری داره و صدای بیس گیتار در قیاس با دو آلبوم آخر گروه خیلی بیشتر مشخصه که من با این موضوع خیلی حال کردم. گیتار نوازی جان پتروچی توی این آلبوم میشه گفت متحول شده و دیگه خبری از سولوهای وحشتناک سریع ولی بدون ملودی آلبوم Train of Thought نیست. میشه گفت به جای Show off بیشتر سولوها به حس آهنگها میان تا اینکه فقط تکنیک باشن. اما صدای کیبرد رادس در این آلبوم خیلی بالاست و میشه گفت محوریت این آلبوم بیشتر کیبرده تا گیتار . یا لااقل میشه گفت نسبت به قبل نقشش خیلی بیشتره . یک نکته جالب دیگه اینکه بیشتر اهنگهای این آلبوم به هم Segue میشن . یعنی بدون اینکه آهنگ قطع بشه با یک سری صداهای محیط اطراف یا صدای طبیعت یا تپش قلب یا ساعت و ... شما وارد آهنگ بعدی میشید. تکنیکی که خیلی گروهها ازش استفاده کردن و میکنن.
1- The Root of All Evil : ادامه Sequel آهنگهای The Glass Prison و This Dying Soul در این آهنگ دنبال میشه . مراحل ترک الکلیسم که از آهنگ Glass Prison شروع شد. مطابق سنت دو سه آلبوم اخیر گروه کار با آخرین نت پیانوی آلبوم Train of Thoght شروع میشه و تعدادی از ريفها و تکه های Lyrics دو آهنگ بالا هم در این کار دیده میشه که طبیعیه . آهنگ کار کاملا قابل قبولیه به خصوص سولوش که به نظر من بسیار سولوی خوبیه . یک جاهایی حالت کارهای Megadeth رو توی فرم خوندن LaBrie و حتی گیتار سولو میشه دید . من به این آهنگ 10/8.5 میدم. روی وکالز این آهنگ از افکت استفاده شده . یه چیزی تو مایه های افکت Chorus آهنگ As I Am
2- The Answer Lies Within : کسانی که دلشون برای کارهایی مثل silent man یا hollow years تنگ شده با شنیدن این ترک خوشحال میشن . یک Ballad خوب با همراهی گیتار آکوستیک ، پیانو و سورپرایز جدید این آلبوم یک ارکستر سازهای زهی . البته خیلی از کارهای دریم تیاتر فضاسازی ارکستری داره ولی همه با کیبرد بودن ولی این یکی با سازهای زهی واقعی اجرا شده . این آهنگ سولوی گیتار نداره و فقط وکال ملودی با گیتار الکتریک overdrive شده و با gain پایین تعقیب میشه . 10/9 .
3- These Walls : گیتار 7 سیم شروع کننده آهنگه . Dive و Return های روی سیم 7 به احتمال قریب به یقین و یک ریف ! البته به نظر من این قسمت شروع کوتاه به حس کل آهنگ که حدود 7 دقیقه زمان داره نمیخوره . به هرصورت آهنگ با ورود کیبرد ، بیس و درامز شروع میشه . این آهنگ هم تم ملایم و حسیی داره و به نظر من یکی از بهترین ترکهای آلبومه . کار با گیتار الکتریک clean به جای گیتار آکوستیک همراهی میشه. خوندن LaBrie روی این آهنگ به نظر من فوق العاده و کاملا واضحه
This is so hard for me
To find the words to say
My thoughts are standing still
Captive inside of me
All the motions start to hide
And nothing's getting trough
Watch me fading
I'm losing all my instincts
Falling into darkness
درادامه آهنگ گیتارها دیستورت میشن . درضمن این آهنگ یک سولوی ملودیک و کوتاه و ساده داره . یه جورایی تو مایه سولوی Through Her Eyes . فوق العاده اثر گذار و ساده . از اون چیزهایی که آدم به خودش فحش میده چرا به ذهن خودش نرسیده !! Chorus آهنگ هم مثل اکثر کارهای این آلبوم از اون مواردیه که توی ذهن میشینه . این آهنگ رو فوق العاده میپسندم . 10/9 . 10 ندادم به خاطر اون ریف اولش که کاش زده نمیشد.
4-I walk Beside You : یک آهنگ کاملا POP و ساده . از اون کارهاییه که آدم رو یاد آهنگهای Bonjovi یا U2 میندازه . به هرحال هر گروهی گاهی تنوع هم لازم داره دیگه !! این آهنگ رو کمتر از تمام آلبوم دوست دارم . به عنوان یک آهنگ Pop کار خوبیه. به احتمال زیاد برای پخش توی رادیو این آهنگ ضبط شده چون زمان کوتاهی هم داره .این آهنگ گیتار سولو نداره و همینطور یک Chorus کاملا پاپ هم آهنگ رو همراهی میکنه . به نظر من این آهنگ برای گروهی مثل DT یه کار کاملا متوسطه 10/5
5- Panic Attack : شروع آهنگ با بیس گیتاره که ریف اصلی آهنگ رو میزنه. و بعد هم بقیه میان تو . واقعا آهنگ وحشتناک و سریعیه و میشه یادآوری آلبوم Train of Thought حسابش کرد.ولی خیلی سنگینتر و سریعتر و در عین حال با وکالزی ملودیکتر. verse و chorus خیلی خوبی آهنگ رو همراهی میکنه .
سولوهای آهنگ هم خیلی خیلی تکنیکال و سریع هستن . این آهنگ هم با گیتار 7 سیم باید زده شده باشه چون کوکهاش پایینه . این آهنگ جزو کارهای خوب آلبوم به حساب میاد و المانهای موسیقی دریم تیاتر رو میشه توش دید. 10/9
6- Never Enough : مجددا شروع کار با کیبرده . این آهنگ هم در شروع نسبتا سریع شروع میشه . روی وکالز این آهنگ هم مقدار زیادی افکت استفاده شده . شاید شبیه افکتهای This Dying Soul توی آلبوم قبلی گروه. آهنگ حدود 7 دقیقه زمان داره و از وسط آهنگ به بعد سولوهای گیتار و کیبرد شروع میشه . این آهنگ به نظر من سولوهای خیلی خوبی داره . چه سولوی کیبرد و بعد هم سولوی گیتار که اول با alt picking و sweep picking های پتروچی شروع میشه و بعد کم کم سرعت میگیره و دوباره وارد وکالز میشه . 10/7.5
7- Sacrificed Sons : خب اما 2 آهنگ پایانی آلبوم که هر دو بالای 10 دقیقه زمان دارن و epic های آلبوم به حساب میان . این آهنگ در شروع با میکس صدای اخبار و سخنرانیهای در مورد تروریسم شروع میشه. تم اصلی اهنگ در مورد اتفاق 11 سپتامبره . (یه خورده دیر یادشون افتاده در این مورد آهنگ بسازن) شروع آهنگ بسیار ملایمه و باز با پیانو و گیتار الکتریک clean شروع میشه. ملودی verse , Chorusخوبی داره به نظر من . درکل تا دقیقه 3 آهنگ خیلی حسی و آرومه و از اینجا گیتارها دیستورت میشن ولی حس آهنگ کماکان آرومه تا دقیقه 4 که بیس به تنهایی ریف جدیدی رو میزنه و بعدش با اضافه شدن بقیه گروه حس کار کاملا عوض میشه . از اینجا به بعد آهنگ فرم Instrumental به خودش میگیره و بعد از تعدادی ریف سولوهای کیبرد و بعد گیتار اجرا میشن . دقیقا یک نمونه Typical کارهای DT . سولوی گیتار این آهنگ واقعا عالیه . روی صدا مقداری Reverb هم استفاده شده که کار رو جالب کرده. تا حدودی میشه با سولوی آهنگ Home مقایسه کردش. با پایان سولوی گیتار باز یک تم جدید به صورت Unison زده میشه که این قسمت هم واقعا Feeling داره . و بعد یک ریف جدید. باز در این Track هم از ارکستر سازهای زهی استفاده شده که گروه رو همراهی میکنه. آهنگ با تکرار verse و Chorus و یک تم دیگه در زمانی بالای 10 دقیقه تموم میشه . یکی از بهترین کارهای آلبوم . 10/9.5
8- Octavarium : آخرین کار آلبوم . با زمان 24 دقیقه !! موضوع جالب راجع به این Track که بعد از چند بار گوش کردنش حس میکنم وجود داره اینه که آهنگ دقیقا به 8 قسمت تقسیم شده . قسمت اول چیزی حدود 4 دقیقه است که کار بدون کلامه و میشه با پارت های اول آهنگ Shine on you crazy diamond گروه پینک فلوید مقایسه اش کرد. توی این قسمت کیبرد فضاسازی کرده و پتروچی هم با مقدار زیادی reverb و delay و با اسلاید ملودیهای گیتار آرومی رو زده.
پارت دوم تقریبا از وسطهای دقیقه 4 شروع میشه . گیتار آکوستیک ، و یک ملودی واقعا خوب که با فلوت اجرا شده . ( یا شاید هم سینتی سایزر) وکالز اجرا میشه و کم کم کل گروه وارد میشن و آهنگ تا دقیقه 8 با خوندن آروم Labrie پیش میره
پارت سوم باز حس آهنگ عوض میشه . کار توی این پارت باز با بیس شروع میشه و پیانو و گیتار الکتریک Clean کار رو دنبال میکنن. روند تا پارت چهار که حدودای دقیقه 12 شروع میشه ادامه پیدا میکنه . در پارت چهارم کار با کیبرد سولو شروع میشه و گیتارها هم دیستورت میشن. با پایان سولوی کیبرد وکالز ادامه پیدا میکنه ولی با یک حس کاملا جدید که به نظر من یکی از بهترین قسمتهای آهنگه. مجددا یک قسمت اینسترومنتال تا دقیقه 16 که با حس آهنگ عوض میشه و من فکر میکنم پارت پنجم اینجا شروع میشه. محوریت این قسمت هم در ابتدا دست گیتاره و بعد سولوی اصلی گیتار آهنگ میاد که باز یک سولوی نسبتا سریع alt. picking اجرا میشه.بعد هم چند پاس کاری بین گیتار و کیبرد و حتی یک feel کوتاه با گیتار کلاسیک !! این قسمت بدون کلام تا دقیقه 18 ادامه پیدا میکنه .
پارت ششم از اینجا شروع میشه که باز حس خوندن LaBrie یه کم من رو یاد دیو ماستین میندازه . نقطه اوج این پارت هم رسیدن به خوندن Trapped inside this octavarium
هست که فرم خوندن خواننده هم در اینجا جالبه.
پارت هفتم بعد از Climax آهنگ شروع میشه که ملودی اولیه آهنگ که با فلوت اجرا شده بوداین بار یک اکتاو بالاتر و توسط ارکستر اجرا میشه که باز کار نو و جالبیه. و در نهایت پارت هشتم و آخر که با یک سولوی گیتار دیگه و به همراهی ارکستر همراهه که این سولو هم سولوی آروم و ملودیکیه و با پایان این سولو ارکستر آهنگ رو به نقطه اوجش میرسونه . ملودی فلوت اولیه یک بار دیگه اجرا میشه و اهنگ تموم میشه
جالب ترین موضوعی که من توی این آهنگ حس کردم اینه که گام هر پارت نسبت به پارت قبلی آهنگ گاها یک پرده و گاها نیم پرده بالا میره تا اینکه توی پارت هشتم دقیقا 1 اکتاو یا 8 نت صدا بالاتر رفته . این هم از اون چیزهاییه که تو ساخت به ذهن هرکسی نمیرسه
در پایان به نظر من این آهنگ بهترین کار آلبومه . یک کار کاملا Progressive و در عین حال ملودیک و حسی . چیزی که توی آلبوم آخر گروه فقط توی 2-3 آهنگ و اون هم خیلی کمتر اثرش دیده شده بود. 10/10 .
-----------------------------
خب اما نظر نهایی من راجع به این آلبوم . به نظر من اگر آلبوم Scenes From A Memory نبود این آلبوم رو میشد بهترین آلبوم دریم تیاتر از سال 97 به این ور دونست.در قیاس با آلبومهای Train of Thought و Six Degrees من این آلبوم رو آلبومی بهتر ، با توازنی بیشتر و با حس خیلی بیشتری میدونم .
راستی اگه الان که دارید این پست رو میخونید از ارسالش کمتر از 4 روز گذشته
اینجا رو هم چک کنید خالی از لطف نیست . اگر شما هم این آلبوم رو شنیدید منتظر نظراتتون هستم.
تا بعد...
مطلب را به بالاترین بفرستید: