The Monophobic

Dream Theater : Live at Budokan 2004

خب یه مدت بود آپدیت درست حسابی و طولانی در مورد موزیک نکرده بودیم . واسه همین دیدیم جمعه شبه و خلاصه یه آپدیت ثواب داره . ابتدا میخواستم این آپدیت رو اختصاص بدم به یه نیمچه معرفی و بررسی روی یکی از گیتاریستهای صاحب سبک که جدیدا خیلی بیشتر تو نخ کارهاش رفتم یعنی Steve Morse گیتاریست جانشین در گروه Deep Purple و عضو گروه Dixie Dregs و Steve morse band ولی یک اتفاق میمون !! و غیر متقربه باعث شد که مطابق معمول چنین مواردی به نفع گروه محبوبم پارتی بازی کنم و این آپدیت رو اختصاص بدم به بررسی دی وی دی (بابا dvd !! ((: ) اجرای زنده دریم تیاتر در توکیو تحت عنوان Live at budokan که دوستان بهمون رسوندن. همینجا مجددا از این دوستان تشکرات کذایی به عمل می آید !! آقا من موندم چرا هرکی سرش به تنش میرزه باید یه حالی به این بودوکان بده . از Ozzy Osbourne گرفته تا Yngwie Malmsteen تا حالا هم Dream Theater همه اینجا کنسرت دادن . معتقدم که ژاپنیها توی موسیقی Taste خیلی خوبی دارن و به خوبی موزیک خوب رو از به درد نخور تشخیص میدن که اینا هم اینطوری تحویلشون میگیرن . شاید هم دلیل دیگه ای داره که من ازش بی خبرم . به هرصورت...

خب این اجرا همونطور که میدونید در سال جاری انجام شده و مربوط به تور جهانی البوم Train of thought بوده و طبیعتا جای تعجبی هم نداره که تقریبا کل این آلبوم توسط گروه اجرا بشه . در عمل به جز آهنگ 2 دقیقه ای Vacant و Honor thy Father تمام کارهای این البوم اجرا شد و همونطور هم که قابل حدسه شروع کنسرت با فیدبکهای پتروچی و Natural harmonics های بیس John Myung و آهنگ As I Am بود. چیزی که برای من جالب اومد این بود که به جز خدا بودن نوازنده ها و هماهنگی وحشتناک بین رادس و پتروچی سر سولوها و هارمونی ها که موضوع چندان عجیب و خاصی برای این گروه نیست ، James LaBrie وکالز هم خیلی خیلی خوب آهنگها رو خونده و برعکس اجرای Scenes From Newyork 2000 که واقعا به بعضی آهنگها گند زد (Another day ، Learning to live و کلی مثالهای دیگه) ولی اینجا تقریبا بی نقص کار کرد . فکر کنم اواخر روی وکالزش زیاد تمرین کرده . Jordan Rudess کی بردیست هم که با هیبتی جدید و سر کچل !! اومد رو استیج (حیف اون موها نبود خداییش؟) کی بردش رو هم گردون کرده که راحت بچرخه طرف ملت و کلی جنغولک !! بازی دربیاره . خلاصه اون ذهنیت جردن رادس سنگین رنگین سال 2000 رو بریزین دور !! یه چیزی شبیه wah pedal هم گذاشته بود زیر پاش . حالا شاید هم wah نبوده ولی صدا و کارهاش که کپی واه پدال گیتار بود . آخه کی برد واه میخواد چی کار کنه !!
پتروچی هم که مطابق همیشه شاهکار

.
کسی که میاد سولوی In the name of god و Stream of counsciousness رو زنده بی خطا میزنه دیگه آدم چی میتونه بگه بهش ؟!! فقط باحالیش این بود که چون دیگه monitor speaker ها روی صحنه نبودن در نتیجه داده براش دو تا foot stand فلزی ساختن که موقع اجرای سولوهای سخت پاش رو میگذاره روی اونها که راحتتر باشه !!!
کلا اجراها همه عالی بود اما بهترین آهنگها از نظر من اینا بودن :

1- As I Am : شروع کنسرت وحشتناک به ملت حال داد . به نظر من ریف و ایده اصلی این آهنگ ریف متال خیلی خوبیه . هرچند

که آدم رو یه کم یاد متالیکا میندازه

2- Hollow Years : یه اجرای بالای 7-8 دقیقه ای از این آهنگ (اجرای عادیش کوتاهتر و فقط با گیتار آکوستیکه ) به همراه یه سولوی بداهه نوازی شده طولانی و زیبا با دیستورشن . انقدر این تیکه رو ردیف اومد که خود LaBrie هم مجبور شد یه بار دیگه پتروچی رو به ملت معرفی کنه و اونها هم سوت و دست و مرام و اینا ...!

3- Instrumedley : این هم شاهکار بود . یه Medley از آهنگهای :
Dance of Eternity
Erotomania
YTSE Jam
Metropolis Part I
A Change of Seasons
The Paradigm Shift
The Universal Mind
که البته دو تای آخر در اصل مال Liquid Tension Experiment هستن.

4- Beyond This Life : با یه Jamming زنده وسط آهنگ که 5-6 دقیقه ای به طول کلی آهنگ اضافه کرد ... این رو هم بسی پسندیدیم !!

5- Stream Of Conciousness : اینسترومنتال شاهکار Train of thought . اجرا فوق العاده دقیق و بی خطا

6- Goodnight Kiss : با اون ملودیهای خدا و آرومش ...
در پایان چند نکته :

*** نور پردازی و میکس صداها هم خیلی خوب بود . حالا نمیدونم واسه DVD بودن بود یا
میکس خوب ولی صدای بیس بنده خدا john Myung خیلی خوب و رسا بود و بسی به ما حال داد ...

*** به موضوع دیگه که بیشتر حال داد این Mike Portnoy دیگه اون افکتهای مسخره ای که توی دی وی دی سال 2000 گروه ساخته بود و بیشتر شبیه visualization های media player بود تا special effect رو به این کار تعمیم نداد و تونستیم با اعصاب راحت اجرا رو ببینیم !!

*** James LaBrie وسط اجرا رفت لباسش رو عوض کرد باز اومد . فکر کرده Brithney شده !! ((:

*** کل کنسرت حدود 2 ساعت و نیمه که اجرای چنین آهنگهای سنگینی با این دقت و در این مدت طولانی واقعا حکایت از استادی اعضای گروه میکنه . همینجا بهشون خسته نباشید و خدا قوت میگم !!

*** چند تا پست قبل گفتیم خدا کنه Live at budokan دستمون بیاد بررسیش کنیم خدا هم داد !! حالا بگیم خدا کنه John Petrucci این سولو آلبومش رو زودتر Release کنه اون رو هم گیر بیاریم بررسی کنیم . آمین

*** در پایان Set list این اجرا با ذکر آلبومهای آثار . موضوع جالب اینه که بیشتر اجراهای این کنسرت بعد از آلبوم Train of thought (که طبیعی هم بود) مال آلبوم 6 Degrees بود و از آلبومهای خدای Images and words و Scenes from a memory فقط دو Track اجرا شد !!

1.As I am - Train of thought
2.This Dying Soul - Train of Thought
3.Beyond this life - Scenes from a memory
4.Hallow Years - falling into infinity
5.war inside my head - 6 Degrees of inner turbulence
6.Test that stumped them all - 6 Degrees of inner turbulence
7.Endless sacrifice - Train of thought
8.instrumedley - various albums
9.Trial of tears - falling into infinity
10.New millennium - Falling into infinity
11.Jordan Rudess Keyboard Solo - Live
12.Only a Matter of time - When Dream and day unite
13.Goodnight kiss - 6 Degrees of inner turbulence
14.Solitary Shell - 6 Degrees of inner turbulence
15.Stream Of Conciousness - Train of thought
16.Disappear - 6 Degrees of inner turbulence
17.Pull me under - images and words
18.In the name of God - Train of thought

تا بعد...

مطلب را به بالاترین بفرستید: