مطلب را به بالاترین بفرستید:

 
یکی از سوالاتی که درطول روز خیلی بهش جواب میدم تفاوتیه که امپلی فایرهای گیتار با همدیگه دارن.به همین علت تصمیم گرفتم که یه پست رو هم به این مطلب اختصاص بدم هرچند که فکر می کنم این مطلب برای تمام دوستان جذاب نخواهد بود. متاسفانه دوستانی که دستی به نوازندگی دارن میدونن که پیدا کردن امکانات مناسب توی این کشور اگر نگیم غیرممکن ولی بسیار مشکله . از بحث قیمت بالای تجهیزات مناسب بگیرید تا کمبود تنوع و پیدا کردن مدلهای دلخواهتون و ...
امپلی فایر گیتار (که از اینجا به بعد برای سهولت تایپ فقط از لغت امپ استفاده میکنم) یکی از اصلی ترین اجزا یک guitar rig‌ برای یک نوازنده است ولی متاسفانه توی ایران خیلیها توجه زیادی بهش نمی کنن و حتی بعضا تفاوتی بین یک امپ و خروجی صدای سیستم صوتی خونشون قائل نیستن!!! درحالی که به اعتقاد من اصلی ترین نقش رو در صدای خروجی که شنونده از ساز شما میشنوه امپلی فایر بازی میکنه.اما توی ایران به چند دلیل که به نظر من اصلی ترین هاش : ۱- عدم داشتن اطلاعات کافی ۲- عدم داشتن پول کافی!! ۳- محدود بودن بازار. همه به جای تهیه امپ های خوب به سمت افکتهای دیجیتال کشیده میشن.اما برگردیم سر صحبت امپ ها :
از دید نحوه تقویت و ایجاد صدا امپلی فایرهای گیتار به سه دسته تقسیم میشن:
۱- Solidstate
۲- Hybrid
۳- Tube Amp

۱- همونطور که میدونید اختراع ترانزیستور باعث شد که قیمت تولید محصولات الکترونیکی بسیار پایین بیاد و تولید انبوه و قیمت پایین نتیجه این اختراع بود. امپلیفایر های ارزون قیمت گیتار که با عنوان solidstate ازشون یاد میشه تمام مدارهای pre-amp‌ (بخش تولید سیگنال) و power-amp (بخش تقویت سیگنال صوتی) اونها از ترانزیستور استفاده کرده و در نتیجه صدایی که در اثر اشباع شدن یا Saturate این ترانزیستورها منجر به ایجاد دیستورشن میشه صدای جالب و قابل قبولی نیست. البته بسیاری از نوازنده های ما تو ایران (فکر کنم بدون بزرگنمایی بشه گفت ۹۹٪ اونها) برای ایجاد دیستورشن از مولتی افکتها و یا دیگه اگه خیلی سخت گیر باشن از stomp box هایی نظیر boss ds-1 یا metalzone استفاده میکنن که البته این اقدام هم راهکار فوق العاده ای نیست . چون درسطح حرفه ای بیشتر این stompboxها تنها برای signal boosting یا به عبارتی hit کردن poweramp استفاده میشن نه اینکه main distortion باشن.در واقع درسطح بالای نوازندگی جنس صدای دیستورشن تنها و تنها از خود امپلی فایر به دست میاد نه از دیجیتال افکتها و این موضوعیه که عده ای باهاش آشنا نیستن و یا اگر هم هستن به علت کمبود امکانات کاریش نمیتونن بکنن.درحال حاضر در بازار ایران انواع و اقسام این امپها رو میتونید پیدا کنید. مدلهای پایین اکثر کمپانیها نظیر مارشال ، پیوی ، حتی جدیدا فندر با cyber-twin‌خودش که بیشتر نگاهشون به جذب عامه است تا کیفیت. تنها چیزی که میشه گفت اینه که برای مثال امپهای مارشال ترانزیستوری تنها شباهتی که به یک امپ مارشال مدل بالا و یا vintage‌دارن لوگوی نصب شده رو بدنشونه ! نه چیز دیگه ای. خلاصه اگه من جای شما بودم طرفشون هم نمی رفتم مگه اینکه مجبور میبودم.

۲- امپهای دورگه یا hybrid . این امپها به نحوی طراحی شدن که مدار preamp‌ اونها از لامپهای خلا یا همون tube یا valve استفاده میکنه و طراحان چنین مدل امپهایی مدعی هستن که صدای گرمتری رو به واسطه استفاده از لامپ به جای ترانزیستور در preamp به شنونده تحویل میدن. جدیدا روی این ایده زیاد کار شده و نمونه محصولاتش نظیر marshall avt series یا mode 4 هستن که فقط قسمت pre دارای لامپ هستش ولی عملا باز این امپ ها هم اون چیزی که صاحبانشون ادعا میکنن نیستن.هرچند که به نظر من با امپهای کاملا ترانزیستوری قابل قیاس نیستن و کیفیت به مراتب بهتری دارن. باز توی ایران اکثر نوازنده هایی که میخوان بیشتر هزینه کنن و خرید به مراتب بهتری داشته باشن سراغ این دسته میرن که یک جورایی یک انتخاب اقتصادی و به نسبت قابل قبول به حساب میاد.

۳- امپهای لامپی یا tube-amps :‌ این دسته درواقع اون چیزی هستن که شما باید از یک امپلی فایر گیتار انتظار داشته باشید. کلیت مدارها با استفاده از لامپهای خلا ساخته میشن و صدایی که شما از چنین امپ هایی خواهید شنید صدایی گرم و گوش نوازه.برخلاف امپهای ترانزیستوری که معمولا دیستورشن خیلی تیز و ناجوری دارن. البته نکته ای که هست اینه که امپ های لامپی باید همیشه حجم صداشون از یک حد خاصی بگذره تا بعد صدای واقعی خودشون رو معلوم کنن و در ولوم های پایین کیفیت صدای جالبی نخواهند داشت. مورد بعد این که امپهای لامپی بسته به میزان استفاده و میزان دیستورشنی که شما از اونها دریافت میکنید هریکی دو سال یک بار باید لامپهاشون تغییر بکنه که باز پیدا کردن لامپ توی ایران جزو کارهای نه چندان آسونه. اما به کیفیت صداش میارزه. البته فرم ساختمان امپهای لامپی کمپانیهای مختلف هم متفاوته برای مثال محصولات مارشال به نوعی ساخته میشن که saturate شدن و یا به قول امپ بازها رسیدن به sweet spot اونها که صدای خوبی تحویلتون بده بر اساس گرم شدن لامپهای poweramp قرار داره و درنتیجه شما باید حجم صدای زیادی از امپتون بگیرید تا به پتانسیل واقعیش پی ببرید درحالی که امپهایی نظیر ENGL‌یا Mesa/Boogie بیشتر بر مبنای دیستورشن ايجاد شده در pre-amp کار میکنن و توی حجم صدای پایینتری به sweet spot خواهید رسید. همینطور مدار مبدل این امپها که ولتاژ ac,dc رو به هم تبدیل میکنه در بیشتر امپهای امروزی از ترانزیستور استفاده میکنه که مقرون به صرفه تره ولی باز امپهایی هستن که برای این قسمت هم از لامپ استفاده میکنن که خوب طبیعتا قیمت بالاتری دارن. البته بسیاری از امپهای قدیمی هم برای این تبدیل از لامپ استفاده میکردن ولی امروزه بیشتر در امپهای لامپی گرون قیمت تر این موضوع دیده میشه که این تبدیل رو هم با لامپ انجام بدن.درمجموع این امپها قیمتی بسیار بالاتر از دو دسته بالا دارن ولی از نظر کیفیت هم با اونها قابل قیاس نیستن.

اما در نهایت به عنوان کسی که هم یه مشکل پسندم و هم امپهای متفاوتی رو که دربازار ایران هست چک کردم یک سری پیشنهاد درمورد خرید به دوستانی که قصد خرید امپلی فایر در آینده نزدیک دارن میدم، امیدوارم که به کارتون بیاد

۱- طرف امپهای solid state نرید. شده از ضبط خونتون استفاده کنید و یک سال بعد یک امپ بهتر بخرید ولی طرف امپهای ترانزیستوری نرید.

۲- عدد وات امپ هم گولتون نزنه. وات هیچ ربطی به حجم صدا نداره! اینطوری نیست که امپ ۱۰۰ وات صداش ۲ برابر امپ ۵۰ وات باشه. امپ ۱۰۰ وات شاید ۱۰٪ از یک امپ ۵۰ وات صداش بیشتر باشه. خیلیها یا نمیدونن یا فراموش میکنن که واحد شدت صدا وات نیست. دسی بله!تفاوتی که وات در امپها ایجاد میکنه فقط در clarity‌صدا یا به عبارت دیگه headroom شماست که صداتون رو تمیز حفظ کنه همین !

۳- اگر یک امپ لامپی قدیمی پیدا کردید و از سلامتش اطمینان داشتید ظاهر درب و داغونش رو بذارید کنار و حتما بخریدش!‌بدونید که این شانس ها کم گیر هرکسی میاد. برای لوگوی مارشال و ظاهر متال و چمیدونم این تیپ چیزها اقدام به خرید مثلا یک امپ مارشال ترانزیستوری هندی نکنید که مفت گرونه!

۴- درصورتی که میخواهید یک امپ لامپی بخرید حتما با صدای بلند تستش کنید. اگر فروشنده هم اعتراض کرد محلش ندین!‌صدای امپ لامپی توی ولومهای بالا کاراکتر خودش رو نشون میده.پس اگه قرار باشه از جنس صداش خوشتون نیاد توی صدای پایین این موضوع رو نخواهید فهمید.

۵- امپهای hybrid به عنوان یک انتخاب اقتصادی قابل قبولن البته بدونید که اگه دنبال گرمای صدای لامپ هستید صددرصد به شما جواب نمیده ولی به نسبت قیمت انتخاب بدی نیست. لااقل به نسبت ترانزیستوری وات بالاتر. من همیشه یک امپ AVT-20 رو به یک امپ MG-50 ترجیح میدم!

راستی دوستمون آقای اشکان نیری هم به نقد من توی کامنتهای پست قبل جواب دادن که می تونید جوابهاشون رو اونجا بخونید.

تا بعد... مطلب را به بالاترین بفرستید:

 
یکی از دوستان این لینک رو برای من فرستاده بود که بخونم. خوندم و با خوندنش تصمیم گرفتم به این مقاله جواب بدم.البته همونطور که کسانی که اینجا رو میخونن میدونن آدمی نیستم که زیاد دنبال پاسخگویی و این چیزها باشم . نه فرصتش رو میکنم و نه حوصله میکنم ولی خوب هراز چند گاهی هم آدم به یاد گذشته هوس بحث کردن میکنه.
اگه لینک رو ندیدین اول بخونیدش و بعد هم میتونید جواب من رو ببینید. من در جواب دادن به مقاله آقای اشکان نیری از قسمتهای مقاله خودشون هم استفاده میکنم که بحث منظمتر دنبال شه.

ایشون فرمودن :‌ ؛در بین گونه‌های متنوع موسیقی تنها گونه‌ای که منتقدان بسیاری جلوش می‌ایستند و عقیده‌ی راسخی دارند که این گونه موسیقی بر روی روان انسان تاثیرات منفی می‌گذارد و انسان‌ها را به جنون‌های آنی، ناهنجاری‌های روانی و نهایتا خودکشی می‌کشاند موسیقی متال و البته بعضی از گونه‌های خشن‌تر ِ موسیقی ِ راک است. ؛

من نمیدونم این معیار رو ایشون از کجا آوردن.ولی هر سبکی از موسیقی منتقدان خاص خودش رو داره.کمااینکه شما میتونید توی مجلات و محفلهایی که اکثریت افراد موسیقی راک گوش میدن کلی منتقد برای موسیقی پاپ و رپ و هیپ هاپ و امثالهم پیدا کنید. درضمن کسی که با شنیدن موسیقی بخواد دچار جنون آنی بشه دیگه باید خیلی وضعیتش خراب باشه و به اعتقاد من جزو طیف آدمهای نرمال نمیشه قرارش داد و شايد اقليتي باشن که اينقدر سريع تحت تاثير قرار ميگيرن. ما که تا به حال نديديم‌(:


؛؛؛ به موسیقی متال لقب موسیقی ِ روان‌خراش داده‌اند! تازه این نهایت لطفشان به این گونه موسیقی ست. چون هستند کسانی که اصلا متال را موسیقی نمی‌دانند و به کل موسیقی ِ راک ( که متال یکی از زیر شاخه های آن است ) سر و صدا می‌گویند. ؛؛؛

روان خراش. کی این لقب رو داده؟ و چه چیزی باعث میشه که کسی که نظر شخصی خودش رو میده این صلاحیت رو داشته باشه که حرفش رو از IDEA‌به FACT تبدیل کنه. اگر قراره مقاله شما بی طرفانه باشه پس بهتره بگید عده ای معتقدند که... در ضمن کسی که کل موسیقی راک رو سر و صدا بدونه دیگه واقعا تکلیفش مشخصه که چقدر از موسیقی سررشته داره. چطور میشه سبکی که شاید در کنار سبک کلاسیک جزو معدود سبکهایی باشه که توش قدرت نوازندگی اهمیت داره نه سرگرم کردن شنونده سر و صدا تلقی شه؟! زمانی بود که موسیقی باخ رو هم غیرعادی میدونستن و یا میگفتن نیکولو پاگانینی نابغه ویلون روحش رو به شیطان فروخته وگرنه انسان نرمال نمیتونه اینقدر تکنیکال ویلون بزنه.فکر کنم حالا شما دارید همین حرفها رو در مورد یک سبک دیگه تکرار میکنید!

؛؛؛این نوع موسیقی که بیشتر از هرچیز حسی از بدویت به شنونده القا می‌کند و ده‌ها ویژگی ِ منحصر‌بفرد ِ متال باعث شده که هرکسی نتواند این موسیقی را حتی برای ثانیه‌هایی تاب بیاورد؛؛؛

به من که هیچ شاخه ای از راک احساس بدویت نداده! شما رو نمیدونم. درضمن خیلیها هستن که موسیقی کلاسیک یا جز رو نمیتونن همون چند ثانیه دوام بیارن. آیا این به معنی نفی این سبکهاست. منطقتون فوق العاده است دوست عزیز

؛؛؛ هرجا که یک متال باز وجود دارد حداقل یک نفر دیگر هم هست که با وحشت و انزجار به کل ماجرا نگاه کند و به هر وسیله که شده سعی کند او را از این «دیوانه‌بازی‌ها» برهاند؛ ؛؛؛

برای این قسمت هیچ جوابی ندارم.نویسنده سعی میکنه درظاهر بی طرف باشه ولی خیلی راحت شمشیر رو از رو میبنده و لحن توهین آمیز به خودش میگیره.متاسفم.


؛؛؛ همانطور که مطالعه‌ی آثار صادق هدایت یا یک فیلسوف ِ نیهیلیست هر کسی را به خودکشی نمی‌رساند موسیقی متال نیز هیچ جوان نرمال و درست و حسابی را به مواد مخدر یا خودکشی متمایل نمی‌کند. این جوان ِ مادرمُرده ای(!) که همراه ِ موسیقی متال به مواد مخدر یا قرص‌های روان گردان یا خودکشی روی می‌آورد حتما یک مرگیش بوده که اولا از بین اینهمه موسیقی ِ متعارف و الکی‌خوش رفته خفن‌ترینشان را انتخاب کرده و ثانیا خودش را توش اینطور دارد خفه می‌کند. ؛؛؛

من فکر کنم اگه همه دنیا میخواستن حرف این آقا رو گوش کنن دیگه الان اثری از هیچ سبکی جز پاپ باقی نمونده بود.دوست عزیز.چرا متوجه نیستی که متعارف بودن یک موسیقی یک دید شخصیه. از نظر من نوعی موسیقی هیپ هاپ اصلا موسیقی نیست و متعارف هم نیست.این نظر منه و دلائل هم براش دارم. چرا فکر میکنی هرکسی که موسیقی راک یا متال (به قول شما سر و صدا)‌گوش میده حتما باید یک مشکلی داشته باشه؟ خیلی ها هستن که تفکرات پشت متن اشعار این موسیقی، و یا دید تکنیکال نوازندگی این سبکها براشون اهمیت داره. این درسته که در طرفداران هر سبکی از موسیقی کسانی هستن که دچار پدیده ؛جو گیری؛‌هستن. ولی این دلیل نمیشه که همه مخاطبان یک فرم کاری و از اون مهمتر خود اون فرم کاری رو بکوبی! برای مثال به شخصه کوچکترین علاقه ای به موسیقی سبک Black Metal‌ ندارم. ولی ممکنه یک نفر توی اون سبک چیزی پیدا کرده باشه که یا برای من جذاب نبوده یا من پیداش نکردم. ممکنه factهایی وجود داشته باشه که مثلا سبک پراگرسیو خیلی تکنیکال تر از سبک بلک متاله . ولی آیا همه موسیقی در تکنیک خلاصه میشه؟‌نه!‌ پس منی که برام توی موسیقی یه چیز دیگه مهمه طرف این سبک نمیرم.میذارمش برای کسانی که گمگشته خودشون رو در عالم موسیقی توی این سبک پیدا میکنن. نه اینکه کل سبک رو ببرم زیر سوال!

؛؛؛ اگر یک جوان متعارف از موسیقی متال بدش بیاید خب کنارش می‌گذارد و موسیقی ِ متعارفی گوش می‌کند. ؛؛؛

تعریف شما از جوان متعارف و موسیقی متعارف چیه ؟! اصلا شما به چه حقی خودت رو بالاتر از بقیه میدونی که بقیه رو categorize‌کنی؟


؛؛؛ پس تمرکز در این اشعار که از موضوعات سنگین و سیاه آکنده‌اند می‌تواند بخصوص انسان‌های حساس را حساس‌تر کند و گاه نیز آن‌ها را به سوی مأمنی برای تسکین ِ حساسیتشان بکشاند. این مأمن می تواند مذهب و معنویت و محبت و مهربانی به اطرافیان و تلاش برای رفع ِ اشکالات ِ دنیا باشد و یا مواد مخدر، الکل یا خودویرانگری و خودکشی! انتخابش دیگر با اوست! ؛؛؛

دوست عزیز معتقدم که اینجا بدجور زدی توی کلیشه و نتیجه گیری های شعاری.

درپایان، چقدر خوبه همه عادت کنیم که حرفهامون رو جوری مطرح کنیم که جایی برای انعطاف هم توش باشه نه به عنوان fact . من از کسانی که نظرات کاملا شخصی من رو در مورد مقاله آقای اشکان نیری خوندن ممنونم. اگه خودشون هم خوندن که چه بهتر. اگه کسی حال و حوصله نظر دادن هم داشت منتظریم.
تا بعد... مطلب را به بالاترین بفرستید: