About Mono!
Friends
 
Reviews/Useful For Guitarists
Archive

  Balatarin

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

 

 

 

Tuesday, May 31, 2005
 
خب قرار بود این سری راجع به یکی دیگه از گروههای بزرگ Progressive بنویسم یعنی گروه Rush . گروه Rush از اون گروههاییه که با اینکه چندان مورد توجه رسانه های جمعی قرار نمیگیرفته و نمیگیره و خیلی خیلی موارد قلیلی پیش اومده که موزیکش مورد توجه رادیوها قرار گرفته ولی بسیار بسیار پرطرفداره و fan base قویی داره . که شاید یکی از علل اون موزیک استئنایی و جالب توجه اونها باشه که برای بسیاری از گروههای جدیدتر هم influence بوده .
rush یک گروه کاناداییه و در تورنتو و در اواخر دهه 60 میلادی (دقیقتر بگیم 1968 ) تشکیل شده . گروه کارش رو به صورت Trio شروع کرده و شامل یک گیتار بیس / خواننده - یک گیتار الکتریک و یک درامزه که البته اعضای اولیه اون دچار تغییر هم شدن . Rush گروهی بوده که در شروع کار بسیار تحت تاثیر آثار گروههای دهه 60 نظیر Cream قرار داشته . همینطور در شروع کار گروه Alex lifeson : Guitar و Jeddy Lee : bass/vocals و John rusty به عنوان درامر فعالیت داشتن که این ترکیب تا 1974 دوام داشته . در سال 1974 Neil Peart جایگزین درامر قبلی میشه که به نوعی این جناب رهبری طرز فکر ، نگارش آهنگها و استیل خاص گروه رو هم در دست میگیره . با همراهی peart گروه LP های جدید خودش رو از 1975 به بعد عرضه میکنه : Fly by nightو Caress of steel و بعد در 1976 هم 2112 که یکی از کارهای نسبتا معروف گروه به حساب میاد. در واقع این آلبوم گروه رو به موفقیتهای جدیدش رسوند و معروفشون کرد ! آلبومی که تا حدودی هم برای خودش یک concept album به حساب میاد. کاری که منتقدها هم خیلی ازش تعریف و تمجید کردن

در 1977 گروه A Farewell to the kings رو عرضه کرد که در جدولهای اروپا و امریکا به top 40 راه پیدا کرد.و بالاخره در 1980 بود که با عرضه permanent waves آلبوم شهرت جهانیش رو افزایش داد . در این آلبوم گروه بیشتر به سمت آهنگهای کوتاهتر حرکت کرد و نوع جدیدی از نگارش موسیقی رو عرضه کرد.حتی آهنگ the spirit of radio تبدیل به یک hit موفق شد . بعد از این آلبوم بود که فروشهای میلیونی گروه افزایش پیدا کرد و درواقع میشه گفت که دهه 80 دهه موفقیت آمیزی برای Rush محسوب میشه.

در آغاز دهه 90 و در سال 1990 گروه مجددا حرکت به سمت کارهای آغازین خودش رو آغاز کرد . دو آلبوم موفق Roll the bones در سال 91 و counterparts در 93 به top 3 راه پیدا کردن که برای یک گروه prog موفقیت بزرگی حساب میشه . وکالز high pitched در کنار گیتار lifeson گروه رو به این موفقیتهای جدید هدایت کردن .
اما خب دلیل نمیشه اوضاع همیشه برای یک گروه خوب پیش بره و مسائل جانبی برای rush هم پیش اومد . اول مرگ دختر peart بر اثر تصادف رانندگی و بعد هم ابتلای همسرش به سرطان مسائل ناخوشایندی هستن که در تاریخ این گروه رخ داده . هرچند که کار گروه رو متوقف نکرده . در آغاز قرن 21 بود که طرفداران خبرهای جدیدی مبنی بر اینکه rush درحال ضبط آهنگهای جدید خودشه شنیدن و این اخبار در نهایت منجر به انتشار هفدهمین آلبوم استودیویی گروه در سال 2002 و با نام vapor trails شد.
آلبومی خوش ساخت که شامل 12 آهنگ میشه و توی اون با یک Rush مدرن تر از همیشه روبرو هستیم . production بهتر ، distortion های قویتر ، گیتارهای down tuned و ...
تا بعد...
مطلب را به بالاترین بفرستید: Balatarin

Monday, May 23, 2005
 
همونطور که خیلیها میدونن (و شاید بعضیها هم ندونن!) Dave Mustaine به همراه گروهش Megadeth توری رو به عنوان Gigantour برگذار خواهد کرد در این تور گروههایی نظیر Dream Theater , Symphony X , Nevermore , Fear Factory هم شرکت دارن. برای این تور یک سایت رسمی هم ساخته شده که اگه مایل بودید میتونید به این آدرس مراجعه کنید . یکی از موضوعات جالب شرکت کردن گروههایی با سبکهای مختلف در کنار هم در این توره ! از گروههایی که موسیقی خشن تری دارن مثل fear factory تا گروههای پراگرسیو پیشرویی مثل Symphony x و Dream Theater و درنهایت خود megadeth که بالاخره هرجور حساب کنیم thrash باید درنظر گرفته بشه (صرف نظر از یه سری آلبومهای ضعیفترش) موضوع جالب تر هم شرکت کردن مشترک Symphony X و Dream Theater در یک تور مشترکه . البته اعضای این گروه بسیار با هم خوبن و بارها در مصاحبه های مختلفی از هم تعریف کردن حتی یادمه یه مصاحبه خونده بودم که Michael Romeo که واقعا یکی از اعجوبه های نوازندگیه (که البته زیاد مورد علاقه من نیست - به حساب سلیقه شخصی!) از آلبوم آخر dream theater - Train of thought تعریف کرده بود (که البته این آلبوم هم به نسبت کارهای دیگه DT زیاد مورد علاقه من نیست . باز سلیقه شخصی!) همینطور مایک پورتنوی هم بارها Sym.x رو تحسین کرده . به هرحال با وجود این جو خوب بین اعضای گروه یک عده نسبتا زیاد از طرفدارهای دو گروه به شدت با گروههای مخالف لج هستن و اگه به fan club ها یا msg board های دو گروه سر بزنید اکثرا سایه همدیگه رو با تیر میزنن !! با این وضعیت احتمالا توی این تور باید یه باریکادی چیزی اون وسط بگذارن که طرفدارای گروهها نزنن همدیگه رو تیکه پاره کنن !! (هرچند طرفدارای پراگرسیو اینقدرا خل نیستن ولی حالا کی میدونه) ...

موضوع بعد هم در مورد سایت رسمی همین Gigantour . اگه به سایت مراجعه کنید یه player اون پایین گذاشته که آهنگهای مختلفی که بیشترش مال خود Megadeth و آلبوم آخر این گروهه پخش میکنه ولی یکی از track ها که به اسم Tour mix عنوان شده کارهای گروههای مختلفی که در این تور شرکت کردن رو با هم به صورت میکس و از هرکدوم حدود 1 دقیقه رو در کنار هم گذاشته . توی این track قسمتی از آهنگpanic attack از آلبوم جدید دریم تیاتر موسوم به Octavarium که دو سه هفته دیگه عرضه میشه هم گذاشته شده که برای دوستانی که حوصله ندارن این mp3 هشت مگابایتی رو بگیرن قسمت panic attack رو جدا کردم که میتونن این sample رو از اینجا بگیرن.ظرفیت زیر 1 مگابایت و زمان حدود 90 ثانیه.

اما نظر من در مورد این 90 ثانیه ای که شنیدم بعد از بالای 20 - 30 بار گوش کردن !! اولا کاملا مشخصه کار با 7string guitar زده شده ! منتها این چیزی که من میشنوم فکر میکنم کوکش باید Bb باشه . یعنی از کوک استاندارد گیتار 7 سیم نیم پرده بم تر (john are you ok ?! ) من که بم تر از B واقعا تو کتم نمیره !! (: تن صدای گیتار خیلی خیلی شبیه آلبوم Train of Thought هستش و به نظر میاد John واقعا به این امپلی فایرهای Mesa Boogie Roadking علاقه مند شده . من که صدای Mesa Boogie Triaxis و Mesa Boogie Mark 4 که تا آلبوم Scenes from a memory استفاده میکرد رو به این صدا ترجیح میدم . به نظر من زیادی gain دارن ! بیش از حد لارم ... به هرحال صلاح مملکت خویش خسروان دانند . اما جدا از guitar tone نظرم در مورد خود این 90 ثانیه . به نظرم به شدت همون vibe آلبوم Train of thought رو داره ولی با verse خیلی بهتری همراه شده . لااقل این 90 ثانیه رو که verse نجات داده (حداقل برای من) جایی هم که کار fade out میشه دقیقا استیل نوارندگی پیانوی جوردن رادس که نمونش توی کارهایی مثل In the name of god دیده میشد تکرار میشه . به هرحال این یه تیکه کاملا من رو یاد ترکهای بهتر آلبوم ToT میندازه ولی درکل امیدوارم کل آلبوم اینطور نباشه . همون یک ToT ما را بس !!که البته طبق اون چیزی که توی یکی از سایتها دیدم ظاهرا panic attack یکی از دو تا track آلبومه که Heavy تره و شبیه ToT . ظاهرا بقیه آلبوم شباهتی به ToT نداره که امیدوارم اینطور باشه .
ایشالا اگه فرصتی شد و عمری بود توی پست بعدی راجع به Rush مینویسم . راستی اگه فایل رو گرفتید هم خوشحال میشم نظر شما رو هم بدونم
تا بعد...
مطلب را به بالاترین بفرستید: Balatarin